چقدر خوب می شد اگر معلم ادبیات تنها درس ادب تصویر نمی کرد بلکه گاهی هندسه ادب را نیز روی تخته می کشید و پیش چشمهای ما آن را ضربدر فلسفه زندگی می کرد.
چه قدر خوب می شد اگر معلم هندسه ،زاویه محبت را در دایره عشق و بیرون از متوازی الاضلاع خطهای سیاسی ترسیم می نمود.
چه قدر خوب می شد اگر معلم فیزیک در آزمایشگاه ذهن دانش آموزان خود،پروتونهای سبز دوستی را از الکترونهای زرد کینه جدا می کرد و در جاذبه میکروسکوپ مهر، اتم اصلاح شده را به آنها نشان می داد.
چه قدر خوب می شد اگر معلم شیمی با کیمیای خود مس (من) را به طلای (هو) تبدیل می کرد.
چه قدر خوب می شد اگر به زنبورهای بی عسل جواز کندو سازی نمی دادند.
چه قدر خوب می شد اگر قطره،دریا نمی شد که رنج سفر دوباره را از خود به خود هموار سازد.
چه قدر خوب می شد اگر تصویر ای کاش ای کاش، کاشیهای خانه ما را تزییین نمی کرد. ای کاش.
salam,man taze omadam weblog nevisii ..pishe manam bia
سلام
ممنونم از حضورت
زیبا نوشتی...می گن کاشکی کاشتیم و در نیامد!.اگر و اگر ها همه هستن...باید بدونیم که از هر فرصت چه جوری استفاده می کنیم تا این اگر ها و ای کاش ها برامون به وجود نیاد...
زندگی ما ادم ها همه اش شده حسرت چیزهایی که نداریم...
شاید البته به فکر بیاییم و تلاش کنیم تا این حسرت ها و برداریم و به واقعیت تبدیل کنیم...با تلاش!
شاد باشی
سلام عزیزم
چه مطلب قشنگی..ممنون که خبر دادید
واقعا چقدر خوب میشد...همه اینا میشد :)
موفق باشی
سلام
روزی عشق از دوستی پرسید تفاوت منو تو در چیست؟ دوستی گفت من دیگران را به سلامی آشنا میکنم تو به نگاهی.....
من آنان را با دروغ جدا میکنم تو با مرگ
ممنون که خبرم کردی
مطلبه خیلی قشنگی بود
بازم بهم سربزن
موفق باشی
**یاحق**
سلام پاییز صحرای عزیز ....قشنگ بود کامل خواندم ...
فقط ..چه قدر خوب می شد که اسمت رو می دونستم دختر خوب
این طوری بهتر نبود ..در ضمن همسایه عزیز من شما رو فراموش نکردم ..ببخش یکم دیر اومدم ..خبر نداشتم به روزی
سلام
از حسن نظر و بزرگواری تان ممنونم.
لطف می فرمایید که هر از گاهی سر می زنید و ما را از دعای خیر فراموش نمی کنید.
یا علی
سلام دوست عزیز
عشق به نوشتهات تو دلم لونه کرده.
امید دارم دلت پاییز نداشته باشه.
سلام
من حال و احساس شما برای به هیجان آمدن از خواندن یا شنیدن یک سروده ی زیبا را درک می کنم، زیرا خودم نیز به این عارضه مبتلایم خصوصا وقتی این سروده به نوعی، تداعی کننده ی یاد عزیز دلم (یوسف زهرا روحی فداه) باشد.
اما اینکه بخواهم ـ هر چند ناخواسته ـ پس از گذاشتن هر پست مزاحم اوقات شریف خوبانی چون شما باشم، شرمسارم می کند.
راضی به زحمت نیستم. راحت باشید لطفا.
ضمن اینکه من تعریف و تمجیدهای شما و سایر خوبان را به حساب سرایندگان آثار می گدارم و خود را عمله ای آیینه دار در مسیر این قافله بیش نمی دانم.
یا علی
سلام
ممنونم که به وبلاگ من اومدید
راجع به تبادل لینک هم موافقم
موفق باشید
سلام دوست خوبم
با مطلبی با اسم سراب به روزم
سر بزنی خوشحال می شم
منتظرتم
شاد باشی