یاس را پیغمبران بو کرده اند

                                                                                                                                               

یاس را پیغمبران بو کرده اند...

عشق من پائیز آمد مثل بار                        باز هم ما باز ماندیم از بهار

    باید از فقدان گل خونجوش بود                    در فراق یاس مشگی پوش بود

یاس بوی مهربانی می دهد                      عطر دوران جوانی می دهد

یا سها یاد آور پروانه اند                           یاسها پیغمبران خانه اند

یاس را یک شب گل ایوان ماست              یاس تنها یک سحر مهمان ماست

یاس را آئینه ها رو کرده اند                      یاس را پیغمبران بو کرده اند

یاس بوی حوض کوثر می دهد                  عطر اخلاق پیمبر می دهد

حضرت زهرا دلش از یاس بود                   دانه های اشکش از الماس بود

داغ عطر یاس زهرا زیر ماه                        می چکاند عطر حیدر را به چاه

عشق محزون علی یاس است و بس     چشم او یک چشمه الماس است و بس

اشک می ریزد علی مانند رود                     بر تن زهرا گل یاس کبود