دروازه بان

گفتم : در تیم خودتان چه کاره ای؟

گفت:دروازه بان

گفتم:این شد کار؟برو تو خط حمله

گفت:فکرم از دروازه مطمئن نیست دلم یک دروازه است. اگر کنترل نکنم می بینی پی در پی گل می خورم.

گفتم مثلا چه گلی؟

گفت:گل گناه، گل هوس، گل غرور، گل دوستیهای حساب نشده،گل غفلت از آینده و آخرت.

گفتم:چطور است جمع شویم وبا تیم ابلیس مسابقه بدهیم؟

گفت: به شرط اینکه خودم دروازه بان باشم. چون من می دانم از چه زاویه ای (توپ) گناه را به طرف دروازه دلها شوت می کند.

گفتم: قبول ولی از کجا این تجربه ها را کسب کرده ای؟

گفت: زاویه حمله ابلیس غفلت است و غرور، وقتی چراغ یاد خدا خاموش می شود غرور به دشمن راه می دهد، شیطان حریف قدری است نمی شود آن را دست کم گرفت.

گفتم: پس تو خط دفاع را بیشتر دوست داری؟

گفت: آدم اگر نتواند دفاع خوبی داشته باشد مهاجم خوبی هم نمی شود.

گفتم:دیگر کدام زاویه را باید مراقب بود؟

گفت: خواهی نخوری زتیم ابلیس شکست

                                                      باید به دفاع از دل و دیده نشست

چون شوت شود به سوی دل توپ گناه                                                      

                                                        دروازه دل به روی آن باید بست

گفتم: دروازه بانی هم عجب لذتی دارد

گفت:به شرط آنکه گل نخوری و حمله شیطان را دفع کنی جهاد با نفس به همین جهت بالاترین مبارزه است.